Onlangs kwam ik een aantal artikelen tegen die gingen over corona en de mentale gezondheid van de mens. In het artikel stond dat de Nederlandse ggz zich grote zorgen maakte over de gevolgen van de coronacrisis bij de Nederlandse bevolking. Volgens de ggz zijn de grootste zorgen bij de jeugd. Bij die groep kwamen de afgelopen periode meer stress- en depressieklachten voor. De jeugd lijdt onder de afname van het sociale contact dankzij de (gedeeltelijke) lockdown.
Laat ik vooropstellen dat ik niet tegen de maatregelen ben die het aantal sociale contacten beperken. Deze column wil ik niet toewijden aan de maatregelendiscussie of iets dergelijks. Ik vind het namelijk een goede, maar vooral ook dappere beslissing dat er gekozen is om de zorg zo min mogelijk te belasten. Het is eenmaal een feit dat er een tekort aan zorgpersoneel rondloopt in Nederland, dit tekort valt niet binnen een jaar of zelfs een half jaar op te lossen. Daar is gewoonweg meer tijd voor nodig.
Wel is er te zien dat dankzij de coronacrisis er twee problemen zijn ontstaan bij de geestelijke gezondheidszorg. Het eerste probleem zoals aangegeven in het artikel is dat de jeugd ontzettend erg lijdt aan klachten dankzij de vermindering van sociale contacten, zo is er in deze periode meer gebeld met de Kindertelefoon en wordt er ook meer gechat met hulporganisatie Fier. Het tweede probleem wat ontstaan is, is dat het steeds lastiger wordt om de mensen van hulp te voorzien dankzij de maatregelen, tijdens de eerste gedeeltelijke lockdown vond bij Parnassia Groep alleen de acute zorg plaats op locatie, en was het dus lastig om cliënten te helpen.
Dit betekent dus dat sommige trajecten langer kunnen duren, daarbij komt verder dat steeds meer mensen last krijgen van mentale gezondheidsklachten door een steeds groter wordende (financiële) onzekerheid en dat de jaarlijkse winterdepressies weer in aantocht zijn.
Ik ben bang dat deze gegevens de aanleiding zullen worden voor grote gevolgen voor de geestelijke gezondheidszorg op de lange termijn. Zelfs wanneer corona voorbij is, is het aannemelijk dat mensen in een financieel mindere toestand komen, dit zorgt alleen maar voor meer stress en depressieve klachten. Het gevolg hiervan is dat de ggz het steeds drukker gaat krijgen, omdat zij naast de jaarlijkse winterdepressies ook de dankzij corona veroorzaakte depressies moet gaan behandelen, hierdoor is de kans dat de wachtlijst alsmaar groter wordt zeer aannemelijk.
Mijn oproep is daarom aan iedereen: probeer zoveel mogelijk binnen de maatregelen het persoonlijke contact te behouden. Dit kan bijvoorbeeld via online videobellen, of door elkaar buiten te ontmoeten op gepaste afstand, binnen de regels van het maximumaantal.
Verder wil ik hieraan toevoegen dat het niet erg is om te spreken over mentale gezondheidsklachten, en dat je bij klachten zo snel mogelijk aan de bel moet trekken. Durf er over te spreken. Hierdoor kan de ophoping na Corona misschien wel worden verminderd en wordt op die manier de ggz minder belast.
Omdat wij dit onderwerp belangrijk vinden heb ik samen met Tim er nog een PRaalcast aan toegewijd, deze PRaalcast zal vrijdag online komen te staan. Dus ik zou zeggen houd onze website in de gaten!
Comentarios